فرهنگ ما ایرانیان را کار بدانجا رسیده که منطق و قوه تفکر را بلا استفاده گذاشته و هر چه در ذهن رسد یا به موبایل اندر شود از شبکه های اجتماعی ، جملگی رابلغور کنیم بدون استفاده از قدرت تشخیص سره از ناسره و این مارا به بیراهه برده است از آن روی که جملگی بشر در قضاوت های هم زندگی کنند. آنچه گفته شد من باب مقدمه ای بود بر نوشتاری سریالی تحت عنوان بلغورات غیر عقلی که در گفتار روزانه مان به کرات استفاده می شود و بخصوص در چند جبهه متعصبین فراوانی نیز دارد. مانند سخنان کسانی چون کورش کبیر ، دکتر شریعتی و ... و یا انتقادات از دین و مذهب. بدین سلسله نوشتار ، هرگاهی که ازین سخنان شنوم بدینجا نویسم و نقد کنیم تا کاری کرده باشیم از برای تفکر
و اما برای شروع ...
چندی پیش دوستی از ایران پرستان این جمله به کرات می گفت و احساس غرور نیز بکردی از باز گفت آن و آن این بودی که « بدون دین نیکان کار نیک کنند و بدان کار بد و دین تنها پوششی از برای بدان باشد تا کار بد در لباس خوب کنند»
گفته بالا را دوستان چنان گویند که انگار با اتمام آن دین خدا را ضربه فنی نمودندی و پشتش بر خاک بمالیده و کورش ایشان را به پیغمبری مبعوث نموده. حال به مجال عقل برگردیم .ساده ی ساده ی ساده آنکه بر فرض تمام دین داران بدان باشند آیا دین هم بد است . جواب منطقی این باشد که ندانیم شاید بد باشد و شاید نه. پس قطعیتی نداشته باشد. ادامه دهیم و با منطق ادامه دهیم آیا در دین به بدی دستوری صادر گشته است ؟ چیزی نداشته باشند از برای جواب و هرچه آورند عاقلانه جواب داده شود. از قصاص و مساوات زن و مرد و غیره و غیره
سوال اینست که من شخصی که به احتمال تحصیلات عالیه هم دارا هستم ، چنان که این شنوم و خواسته باشم بر کسی بازگو کنم و با اینکه می دانم که همان دینی که آنرا متهم بر بدی همی کنم مرا سفارش به تفکر بر هر سخن قبل از سخن راندن کرده است به تأکید ، چرا این کار را نکنم و این سخن را مزه مزه نکنم تا با عقل سنجیده و اگر حسابی و کتابی در آن دیده شد بر لب نشانم .
باشد که تفکر کنیم همچنان که دین از ما خواسته تا رستگار شویم چنان که خدای برای ما خواسته